Torrevieja, Alicante en Murcia

Mijn laatste bericht is van alweer een week geleden. Noemenswaardige ‘anekdotes’ waren er niet te melden, vandaar. Dan maar een ‘beeld’ van een, voor ons ‘doordeweekse week’ met o.a. (toch nog) een bezoek aan Torrevieja, Alicante en Murcia.

Donderdag, een dagje uit naar Torrevieja

Op weg naar Torrevieja zijn we nog even gestopt bij Camping Florantilles. Even kijken of deze camping een alternatief is voor de huidige, waar we het overigens steeds beter naar ons zin hebben. Camping Florantilles ziet er in eerste instantie fleurig en verzorgd uit maar blijkt ‘bezet’ te zijn met 90% vaste gasten. Hier hebben zich ‘kampeerders’ gevestigd waarvan sommigen een heus ‘paradijs’ van ‘hun’ plek hebben gemaakt, voorzien van; kunstgras, een hekje om de hond binnen te houden, bloembakken of platen rondom, diverse ‘bij-tenten’, een volledig ingerichte buitenkeuken, een zitje met tafel en stoelen óf loungebank, één of meerdere schermen voor-tegen de zon én natuurlijk niet te vergeten een vlag van het land van herkomst, hoog boven de caravan uit.

Eén plek was zó volgebouwd dat we de caravan met moeite konden herkennen in ‘al het gebouwde’. De overige tiental ‘toeristische staanplaatsen’, zoals de ANWB ze noemt, zijn leeg maar afgezet met een lint. Misschien wel voor een groep van de SKC of NKC. Hoop dat ze zich hier thuis gaan voelen. Wij hoogstwaarschijnlijk niet dus blijven we nog even waar we zijn.

Op internet hebben we gelezen dat Torrevieja een criminele stad blijkt te zijn. Wij hebben daar niets van gemerkt en genieten vooralsnog van het mooie weer. Eindelijk weer wat leven om ons heen op de boulevard die wordt hernieuwd. We zien, al slenterend door de plaatst onder andere mooie gebouwen, een kerk, een casino en genieten van het lekkere weer, de palmbomen en de zon.

Vrijdag, was- en schoonmaak-dag, wandeling door het dorp (op zoek naar carnaval?)

Vandaag voeren we een grondige schoonmaakbeurt van de caravan uit. Bedden worden afgehaald, matrassen worden gelucht, de was wordt gedaan en er gaat een bezem en een dweiltje door de caravan. In no-time is alles op orde. Tijdens deze werkzaamheden horen we de hele ochtend al muziek uit het dorp. Carnaval?

We gaan op zoek, tijdens het tweede deel van een wandeling, ‘Het stedelijke gedeelte’, in en rondom de plaats waar we staan, Bigastro. Het betreft een wandelroute die ‘Ruta Alquibla’ wordt genoemd en als volgt wordt omschreven:

Ruta Alquibla: Een route gestructureerd in drie gebieden; het gebied van de berg, in het recreatiegebied “La Pedrera”, het stedelijke gedeelte dat het centrum van de gemeente doorkruist, en de lay-out die door de traditionele boomgaard loopt. Drie ruimtes met een hoge ecologische en landschappelijke waarde, voortgekomen uit de versterking van de biologische en historische rijkdom van de gemeente.

Het zal wel, maar wij zien het niet. ‘Het gebied van de berg’, hebben we eerder gelopen en gaf inderdaad een mooi uitzicht op het landschap. Wat het hoogtepunt van ‘Het stedelijke gedeelte’ moet zijn is ons ontgaan. We lopen door stille straten met oude en lelijke huizen. We zien geen enkel spoor van carnaval.

Uiteindelijk vinden we toch een mooi plekje, tenminste het uitzicht dan, als we in een leeg speelveldje op een bankje en een glijbaantje gaan staan.

Zaterdag, een dagje Alicante

We hebben er geen hoge verwachtingen van maar we zijn vlakbij Alicante en besluiten daar toch maar een kijkje te gaan nemen vandaag. Na drie kwartiertjes rijden, parkeren we de auto in de haven naast het casino, midden in de stad. Dáár zit ook de VVV en vragen wat we persé moeten zien vandaag. We krijgen een lijst met opties waar drie dagen mee gevuld kunnen worden. Vanmiddag en vanavond blijkt er inderdaad een grote carnavalsoptocht te zijn maar belangrijk blijkt ook het ‘Castell de Santa Bàrbara’. We kunnen het bereiken met een busje dat over een paar minuten vertrekt. Opschieten dus.

Het weer is niet zo heel erg goed maar eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht op de stad en de haven.

De weg naar beneden leggen we te voet af.

Onduidelijk is even hoe we moeten lopen maar we komen uiteindelijk toch via Santa Cruz, een fleurige oude wijk met steile smalle straatjes, onder in de stad terecht.

De stad valt ons alleszins mee. We nemen voor de lunch buiten op het terras bij Sale & Pepe een heerlijke pizza, met de jas aan. We zien hoe de hoofdstraat wordt voorbereid op de carnavalsoptocht van vanavond en zien ook alvast wat feestvierders, niet in Braziliaanse outfit zoals ik me dat had voorgesteld 😉, maar al zwalkend o.a. in een SpongeBob SquarePants pak.

We lopen door een straat met merkwaardige paddenstoelen en als aan het eind van de middag de zon door de wolken komt en we lopen op de ‘Esplanada d’Espanya’, zien we dat de stad best wel een bezoekje waard was. ’s Zomers zal het hier wel een gekkenhuis zijn maar nu was het heerlijk, ondanks het wat frisse weer.

Zondag, ‘Ruhetag’, lekker luieren in de zon, eindelijk.

Vandaag is het ineens mooi weer, dus nemen we een rustdag. Lekker de hele dag in de Lafuma met een hapje en een drankje en verder niets. Heerlijk.

Maandag, boodschappen doen in het nabijgelegen Orihuela

Paniek, mijn muis is stuk. En erger nog, geen Media Markt in de buurt. Mijn laptop is gevallen en het USB-dongeltje is afgebroken. D.w.z. het printplaatje is gebroken. Hij doet het nog wel maar het bereik is slecht(er). José had nog zó gezegd: ‘…’.

Na wat lijm, bleek vanochtend dat niet alleen het printplaatje maar ook het dongeltje ‘in’ de usb poort was vastgelijmd. Erger nog, nu doet hij helemaal niets meer. Na wat ‘gepiel’ met een mesje is het nu tijd voor een nieuwe, liefst ‘stille’ muis. (Ik ‘klik’ blijkbaar veel én irritant?)

In Orihuela, zo’n 10 km verderop, hebben ze een Carrefour. Dergelijke winkels zijn bijna een dagje uit voor ons 😉 én ze hebben er werkelijk alles. Ook een ‘stille’ muis. Die blijkt echter nogal kostbaar en ‘we’ besluiten ‘samen’ een normale muis te kopen. Zo, ben ik ook van die opmerkingen over dat geklik af 😉

Dinsdag, regen, dus een dagje rondom de caravan

De planning voor vandaag is Murcia. De wekker is gezet maar als die afgaat, regent het. Dat doet het de hele ochtend dus van een uitstapje komt niet veel. We blijven de hele ochtend, binnen in de caravan.

Als ’s middags de zon zich toch nog laat zien maken we een broodje gezond, nemen een glaasje melk en genieten de rest van de dag van onze Lafuma en de rust.  

Woensdag, Murcia

Er is voor vandaag mooi weer beloofd, en dat komt uit. We lopen onder een blauwe lucht met volop zon in zo’n 23 graden door Murcia. Daar zijn we aangekomen na een half uurtje rijden vanaf de camping. We parkeren in het centrum, bij de Universiteit van de stad. ‘Waar gaan we heen, wat is hier te zien?’ We lopen via de ‘hoofdstraat’ richting ‘Oficina de Turismo de Murcia’ om daar antwoorden te krijgen op onze vragen.

We komen onderweg mooie gebouwen, kerken en pleintjes tegen.

Onderweg zie ik een man een foto nemen van een gevel. Ik kijk ook omhoog en we blijken voor het Casino te staan, één van de meest bezochte gebouwen van Murcia:

Het Real Casino gebouwd in 1847 en een echte bezienswaardigheid vlak bij de kathedraal. Het fungeert niet als casino maar als sociale ontmoetingsplek.  Van binnen heeft het een luxe interieur in Moorse stijl, gebaseerd op de paleiskamers van het Alhambra, aan de buitenzijde bedekt met standbeelden.

Het ziet er ‘herkenbaar’ uit, als we de hal binnengaan. Daar waar in het Alhambra alle versieringen wit zijn, is hier het interieur volop gekleurd. Het ziet er allemaal heel statig, sjiek en kleurig uit. Heel mooi. Naar binnen gaan we verder niet, er is waarschijnlijk nog wel meer te zien in de stad.

Al snel bereiken we een plein met de ‘Catedral de Murcia’:

De bekendste bezienswaardigheid van Murcia is de kathedraal aan het Plaza Cardenal Belluga in het historische hart van Murcia. De Gotische kerk stamt uit de 15e eeuw, maar de 96 meter hoge kerktoren en hoofdingang zijn pas gebouwd in 1754 in barokke stijl.

Ernaast vinden we het VVV-kantoor waar we naar binnen gaan. Ook hier worden we weer volop geïnformeerd over de bezienswaardigheden van Murcia. Een kerk hier, een park daar, de oudste brug van de stad, een vis in het water, een pleintje waar je kunt genieten van een lekkere tapas, een standbeeld van… en een stierenarena aan de ander kant van de stad. Het gaat maar door. In een mum van tijd staat de plattegrond, die inmiddels voor ons ligt, vol met cirkeltjes en lijnen.

We lopen kriskras door de stad om de sfeer te kunnen proeven. We zien inderdaad weer prachtige oude gebouwen, een pleintje waar we kunnen lunchen en lopen daarna in ’s zomers weer, te genieten van de stad. Deze valt ons heel erg mee. Misschien dat we nog een keertje gaan. Het voelt er gezellig en levendig aan en er is van alles te zien.

Een ‘soort van’ doordeweekse week. Toch nog weer veel gezien en gedaan.